غمی در سینه ام می جوشه امشب
چراغ آسمون، خاموشه امشب
گمونم پیرهنِ مشکیشو، زهرا (علیهاالسلام)
به جای مادرش، می پوشه امشب!

سلام بر خاتم مهربانى و عشق! سلام براو که گام هاى مهتابى اش شب هاى جهل بشر را به جاده هاى راستى کشاند!

رحلت جانکاه پیامبر مهربانی و رحمت تسلیت باد

.
.
.

دلم به یاد تو امشب لبالب از شور است
تو کیستی که حریمت چو کعبه مشهور است؟
رحلت پیامبر اکرم (ص) بر تمام مسلمین جهان تسلیت باد

.
.
.

رحلت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع) و آفتاب هشتم امامت حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) تسلیت باد

.
.
.

مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب

 فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب

مكن اى آسمان روشن چراغ ماه را كز كین

چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب
 
.
.
.

هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب

 گریان، زغمى دیده عالم شده امشب

سیماى جهان، غرقه خون دل «یاسر»

 در سوگ رسول اللّه اعظم شده امشب

.
.
.

شد ه دریاى دیده در عزایش موج زن امشب

چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب

پایان شب آخر ماه صفر است این

 یا آنكه زنو ماه محرّم شده امشب

.
.
.

هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب

 گریان، زغمى دیده عالم شده امشب

آهنگ سرشكم، كه رسد بر لب مژگان

 با این دل سودا زده همدم شده امشب

رحلت پیامبر اکرم(ص) تسلیت باد

.
.
.

پیغمبر اكرم ز عالم دیده بسته

على خورد خون جگر زهرا كند پدر پدر

.
.
.
 
روز عزاى رحمه للعالمین است

آغاز غربت امیرالمومنین است


در مرگ پیغمبر بودن خون قلب الش

بانگ اذان دیگر نیاید از بلاش

.
.
.

روح هستی در میان بستر است

لحظه های اخر پیغمبر است

.
.
.

28 صفر رحلت پیغام دار آخرین، خاتم نبوت را نگین، حضرت رسول واپسین، عینیت قرآن کریم، حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله بر مسلمانان جهان تسلیت باد.

.
.
.

....::::: سالروز رحلت پیامبر مهربانی و رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) تسلیت باد :::::....

.
.
.

سیاه پوش بیست و هشتمین روز صفر، شانه به شانه آسمان فشرده در ابر مدینه مى گریم.

.
.
.

فقدان رسولان، پشت اهالی ایمان را می شکند و عشق را داغدار می کند

 رحلت رسول اعظم اسلام تسلیت باد!

.
.
.

به گلها بگویید به اشک ژاله، رخ بشویند و بلبلان را به نوحه خوانی بخوانید که پیامبر باران، امشب دیگر نمی خندد.

رحلت پیامبر اکرم تسلیت باد

.
.
.

خورشید عشق را، ره شام و زوال نیست

بر هر دلی که تافت، در آن دل ضلال نیست

در آسمان دلبری و آستان عشق

نور جمال دلبر ما را مثال نیست

.
.
.

فلك را ركن ارامش شكسته

زمین از اشك غم ، در گل نشسته

ملائك جمله در جوش و خروشند

خلایق جمله از ماتم خموشند

.
.
.

در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند.

 عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم

.
.
.

رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست. رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می گوییم.

.
.
.

در شب رحلت پیامبر اعظم (ص)، اشک غم می ریزیم و بی تاب می شویم. عروج آسمانی اش را تسلیت می گوییم.

.
.
.

یا رسول اللّه! امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده ایم و نام مبارک تو را با درود و تحیّت بر زبان جاری می سازیم.

.
.
.

یا رسول الله! مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد، اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم.

.
.
.

یا رسول الله! با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا به رخسار مکه مى ریزد.

.
.
.

گریه کن ای دیده روزمـاتم اسـت           آخـــر عـمر رسول(ص) خاتم است

نــاله خــیزد از دل ارض و ســما            دل غـــمین گـشته تـمام مـا سوا

.
.
.

  از مدینه مــی رســـد آه و فـغان            صـــاحب قرآن رود از این جــهان

خاتم پـیغمبران(ص)دربستراست            بهراوخونین دوچشم حیدر(ع) است

.
.
.

رحلت ناجی انسان ز جهالت باشد

مصطفی احمد ما کان کرامت باشد

به شرافت نبود در دو جهان همتایش

به سر و سینه بزن هر چه توانت باشد

.

.

.

در تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد

و آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد

یا رب به اهل بیت ندانم چسان گذشت

 آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت

رحلت پیامبر و شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد

.
.
.

سلام، غریب تر از هر غریب!
سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!
سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!
سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!
سلام، امام غریب من!

.
.
.

اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست

 كز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست

پیرهن چاك زنم در غم آن گوهر پاك

 گز غمش چاك ملك را به فلك پیرهن ست

.
.
.

هر كه بشنیده صداى مجتبى

تا ابد شد مبتلاى مجتبى

سالها بهر حسین باید گریست

تا كنى درك عزاى مجتبى

شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد

.
.
.

ای کریم آل طه ! باور کنم، تشییع غریبانه پیکرت را در هجوم بی امان نفرت و کینه؟

شهادت دومین نور ولایت، صاحب کرامت و شفیع قیامت، امام حسن مجتبى علیه السلام ، را تسلیت مى گوییم.

.
.
.

اى کریم اهل بیت علیهم السلام! قلب اندوهگینمان در عزاىت  می تپد، دیدار و شفاعتت را در قیامت مى طلبد تا طعم بخشندگى تو را دریابیم.

.
.
.

غم ِ غم می خورم و غم شده مهماندارم

غیر غم کس نبود تا که شود غمخوارم

پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم

تیر باران شده از کینه تن و تابوتم

شهادت کریم اهل بیت تسلیت باد

.
.
.

بی بهره از فروغ ولایت تو یا حسن

مشمول این حدیث پیمبر نمی شود

فرمود دیده­ای که کند گریه بر حسن

آن دیده کور وارد محشر نمی شود

.
.
.

هر مرد راست محرم دل همسرش، ولى

 غربت ببین که همسر او گشته قاتلش

از زهر، پاره پاره و از صبر، ریزریز

 قرآن برگ شهادت بود دلش

.
.
.

مهرت به کائنات برابر نمی شود

داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود

از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود

سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود

ظلمی که بر تو رفت ز بیداد اهل ظلم

بر صفحه خیال مصور نمی شود

تنها جنازه تو شد آماج تیر کین

یک ره شد این جنایت و دیگر نمی شود

.
.
.

من امام مجتبى ریحانه پیغمبرم
     از چراغ انجمن در انجمن تنها ترم
من غریب خانه ام     در وطن بی گانه ام

.
.
.

از غم بی یاریم خون بر دل یاران شده
    جسم از گل بهترم باتیری گلباران شده
تا قیامت صبر من     شد عیان ازقبر من

.
.
.

آرزوی زینبه با هزار غم و محن

که تو روز تشییع بشه بدن امام حسن

ای خدا تو مدینه غصه بی اندازه شد

بین اشک و آه بدن تشییع جنازه شد