دیدار شما آرزوی ماست !

(روابط عمومی چشمان بی قرار ! )

 

از غمت اشک نریزم تو بگو پس چه کنم / آتش قلب خود را با چه خاموش کنم

مطمئن باش که مهرت نرود از دل من / مگر آن روز که در خاک شود منزل من   









عشق دیگر از شفقت بر کنار افتاده است / هرچه عاشق زارتر معشوق از او بیزارتر   









من نه آنه بودم که آسان رفتم اندر دام عشق / آفرین بر فرط استادی آن صیاد باد   









تو دریا بودی و من قایقی خرد / که هرجا خواست امواجت مرا برد

دلم پارو زن بیچاره ای بود / که در امواج عشقت یک شبی مرد  







در دلی ، هر چند دوری ار نظر / خوش تر آن روزی که باز آیی ز در

با تو ما را خوش ترین دیدار باد / هر کجا هستی خدایت یار باد   









تقدیم به کسی که کنارم نیست ولی حس بودنش به من شوق زیستن میدهد   









یکباره بهانه ای به سر خواهم کرد / تن پوش غم از قلب به در خواهم کرد

بر شوق رسیدن تو دل خواهم داد / هم دوش هوای تو سفر خواهم کرد   









روی باغ شانه هایت هر وقت اندوهی نشست / در حمل بار غصه ات با شوق شرکت میکنم   









وقتی قلبت کوه آتشفشان است ، چگونه انتظار داری در دستانت گل بروید    ؟









ای یادگار لحظه های زیبا ، به احترام تمام زیبائی های دنیا فراموشت نمیکنم   









به لبخندی مرا از غم رها کن / مرا از بی کسی هایم جدا کن

اگر مردن سزای عاشقان است / برای مردنم هر شب دعا کن   









عشق یعنی سکوت دو نگاه / خنده ات از عشق لبریز ، اما بی صدا   









یاد بادا که دلم مشتاق دیدار تو بود / روز و شب در طلب و هر لحظه بیدار تو بود

دیدگانم را چه دانی که دگر سوئی نیست / به فدایت ، که آن هم گرفتار تو بود   









خداوندا تو گفتی که در قلب شکسته خانه داری / شکسته قلب من ، جانا به عهد خود وفا کن   









سوگند به زیبائی چشم هایت و یه ریزش همیشگی اشکهایم که من به خیال تو بودن

نیز قانعم ، خیالت را از من نگیر که خیالت ، مهربان ترین تصویر جهان است   









دل من در طلب روی تو ای مونس جان / خاک راهیست که در دست نسیم افتاده است   









تو طراوت بهاران ، تو سخاوت زمینی / در کرانه های قلبم ، بهترین ، تو بهترینی   









ای کاش گذر زمان در دستم بود تا لحظه های با تو بودن را آنقدر طولانی میکردم

که برای بی تو بودنم وقتی نمیماند   









غربت آن است که بدانند کجایی نگیرند خبرت / دوست آن است که ندانند کجایی بگیرند خبرت   









دوست شایسته مثل عطر فروشه ، اگه چیزی از عطرش بهت نده ، بوی عطرش بهت میرسه   









دل های پاک خطا نمیکنند ، سادگی میکنند

و امروز سادگی ، پاک ترین خطای دنیاست   









آنکه میگفت منم بهر تو غم خوار ترین / چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین   









آتش زدی به تار و پودم ای عشق / بر هستی و بر بود و نبودم ای عشق

سر خورده و بی چاره و خوارم کردی / من با تو مگر چه کرده بودم ای عشق    ؟









تو ای زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشمان خیسم

بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من   









دوباره فال حافظ میگیرم ، دوباره توی فالمی

همیشه در خیالتم ، اگر چه بی خیالمی   









برای آمدنت انتظار کافی نیست / دعا و اشک و دل بی قرار کافی نیست

خودت دعا بکن ای نازنین که برگردی / دعای این همه شب زنده دار کافی نیست   









ة  ة

مشتاق دیدارت شده بودم ، چشامو فرستادم تا ببینمت !









اگه یه پاک کن جادوئی داشتی ، کدوم یکی از خصوصیات منو پاک میکردی !!؟









نمیدانم پس از مرگم که آید بر مزار من که بنشیند به سوگ من

سیاه چشمی سیاه بر تن کند یا نه ، ترا سوگند به جان دلبرت سوگند

مرا هم یاد کن آن شب که من در زیر خاک سرد تنهایم