اين جهان پر از صداي قدمهاي مردمانيست که همچنان که تو را مي بوسند در ذهن طناب دار تو را نيز مي بافند.

صبر کن عشق زمين گير شود بعد برو . يا دل از ديده تو سير شود بعد برو . تو اگر کوچ کني بغض خدا ميشکند . صبر کن گريه به زنجير شود بعد برو

تو مرا مي فهمي من تو را مي خواهم وهمين ساده ترين قصه ي يك انسان است... تو مرا مي خواني من تو را ناب ترين شعر زمان مي دانم و تو هم مي داني تا ابد در دل من مي ماني

در خوشبختي دوستانمان ما رو مي شناسند ولي در بدبختي ما دوستانمان رو مي شناسيم

در ابي ترين نقطه چشمانت عشقيست که صداقت از ان جاريست انجا خدا را عاشقانه ميتوان ديد