از انسانها غمي به دل نگير؛ زيرا خود نيز غمگين اند؛ با آنکه تنهايند ولي از خود ميگريزند زيرا به خود و به عشق خود و به حقيقت خود شك دارند؛ پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند...!

اي داد دوباره کار دل مشکل شد...نتوان ز حال دل غافل شد
عشقي که به چند خون دل حاصل شد...پامال سبکسران سنگين دل شد

از بس که غصه تو قصه در گوشم کرد...غمهاي زمانه را فراموشم کرد

«در اين جهان نياز به دوست داشتن و ستايش شدن، بيش از نياز به نان است.» مادر ترزا

عشق فرآيندي است که در طي آن من به تو کمک کنم تا به خود واقعي ات نزديک تر بشوي، نه آن چه من مي خواهم.»دوسنت اگزوپري