يه جائيه تو دنيا همه براش مي ميرن  تموم حاجتا رو همه از مي گيرن  بين دو نهر آبه ، يه سرزمين خشکه  شميم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشکه  شباي جمعه زهرا زائر اين زمينه  سينه زن حسينه ، يل ام البنينه

السلام اي وادي کرببلا  السلام اي سرزمين پر بلا  السلام اي جلوه گاه ذوالمنن  السلام اي کشته هاي بي کفن

کاش بوديم آن زمان کاري کنيم  از تو و طفلان تو ياري کنيم  کاش ما هم کربلايي مي شديم  در رکاب تو فدايي مي شديم  السلام عليک يا ابا عبدالله

كربلا لبريز عطر ياس شد. . . .نوبت جانبازي عباس شد

ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود  دلها همه آماده ي پرواز شود  با بوي محرم الحرام تو حسين  ايام عزا و غصه آغاز شود